مقایسه روشهای کارمایه و اندازه‌ی حرکت در بررسی انتقال اندازه‌ی حرکت بین زیر مقاطع یک مقطع مرکب

مقطع مرکب به مقطعی گفته می‌شود که سطح آن شامل چند قسمت (زیرمقطع) با صفات متفاوت جریان، مانند: زبری سطح، عمق جریان و غیره باشد. یک رود طبیعی، که هنگام وقوع سیل از روی زمینهای سواحل آن عبور می‌کند، مثالی از مقاطع مرکب (نهرهای مرکب) است. مسیر جریان در یک رود به هنگام وقوع سیل، شامل یک نهر اصلی و دو نهر ساحلی است. اصولا، تفاوت عمق آب و سرعت متوسط بین آبراه اصلی و نهرهای ساحلی در یک مقطع مرکب باعث بروز پدیده‌ی کمتر شناخته شده‌ی انتقال اندازه‌ی حرکت بین آبراه اصلی و نهرهای ساحلی (دشتهای سیلابی) می‌گردد، که باعث بروز پیچیدگیهایی در هیدرولیک جریان این مقاطع می‌شود. از سوی دیگر، می‌توان گفت که با ورود جریان به نهرهای ساحلی، یک مقطع مرکب بر هم کنشهایی میان جریان در آبراهه‌ی اصلی و نهرهای ساحلی به‌وجود می‌آید، درست مثل این‌که جریان موجود در نهرهای ساحلی باعث کند شدن جریان در آبراه اصلی می‌گرددکه نشانی از انتقال اندازه‌ی حرکت در عرض یک مقطع عرضی می‌باشد. تحقیقات مختلف نشان می‌دهند که پدیده‌ی انتقال اندازه‌ی حرکت عرضی باعث تغییرات عمده در سرعت جریان، تنش برشی مرزی، و ویژگیهای جریان آشفته می‌گردد. بررسی تنش برشی مرزی نه تنها برای مباحث انتقال رسوب و حفاظت سواحل بسیار اهمیت دارد، بلکه می‌توان از بررسی آن در مقاطع مرکب، و مقایسه‌ی آن در آبراهه‌ی اصلی و نهرهای ساحلی (سیلاب دشتها) برای پی بردن به ماهیت پدیده‌ی انتقال اندازه‌ی حرکت و تاثیرات آن بر توزیع خود تنش برشی مرزی، و دیگر ویژگیهای هیدرولیکی جریان، از جمله تشکیل جریانهای ثانویه استفاده کرد.